فراستی از شاه نقش تعریف کرد!
به گزارش این با من، مسعود فراستی و سعید قطبی زاده بعنوان منتقد در رابطه با فیلم «شاه نقش» به کارگردانی شاهد احمدلو در برنامه کات صحبت کردند.
به گزارش این با من به نقل از خبر آنلاین به نقل از همشهری آنلاین، «شاه نقش» جدیدترین ساخته شاهد احمدلو، بعد از حضور در چهل وسومین جشنواره فیلم فجر، روی پرده سینماها آمده است؛ فیلمی با مبحث عشق به سینما که کارگردانش در رابطه با آن چنین گفته است: «در فیلم «شاه نقش» من بشدت خودم هستم؛ یعنی این فیلم زیست من در سینما را روایت می کند. من با سینمای ایده آل، حرفه ای و رویایی بزرگ شدم و طبیعتا به علت حضور پدرم در زندگی و حضور در فیلمهای آقای مسعود کیمیایی در زمین بازی ای قرار گرفتم که این نوع زیست را تعریف می کند. فیلم هایی دیدم که مرا عاشق سینما کردند. کارگردانانی که ذهنیت مرا شکل دادند. همواره تاریخ سینما را ورق زده ام و تابحال هم ادامه می دهم. همه این اتفاقات سبب شد که دغدغه ناآرامی در روح من شکل بگیرد و آن دغدغه هم به آدم های پشت صحنه سینما مربوط می شد. من خیلی زود متوجه شدم که این آدم ها سینه سوخته و در رویاها و آرزوهای خودشان شکست خورده هستند.» سینمای ایران قبل از «شاه نقش» بارها به مبحث شیفتگی به سینما پرداخته است؛ از «سرخ پوست ها» ی غلامحسین لطفی تا «سینما سینماست» ضیاالدین دری و «سلام سینما» ی محسن مخملباف. شاهد احمدلو در «شاه نقش» کوشیده تا از منظری متفاوت به این مساله بپردازد. فیلمی که از زمان جشنواره فجر تا امروز که اکران عمومی شده واکنش های متفاوتی را همراه داشته، جمعه شب سوژه برنامه سینمایی کات بود. مسعود فراستی در مجموع از فیلم به عنوان کاری بی ادعا دفاع کرد، ولی سعید قطبی زاده نقدهایی به رویکرد و کیفیت «شاه نقش» داشت.
• مسعود فراستی، مجری و منتقد برنامه کات: به نظرم فیلم سینمایی «شاه نقش» شاهد احمدلو فیلم بکری است و شبیه فیلم هایی که در ایران ایجاد می شود، نیست. این فیلم خیلی با کلیشه ها کار می کند و به نظرم کار با کلیشه در یک فیلم بدک نیست. در فیلم «شاه نقش» اولا سیاهی لشکر و نوع حکومت رسیدن این سیاهی لشکر را تماشاچی متوجه می شود و این که باندبازی هایی که وجود دارد را می فهمد. با تماشای فیلم مکانها را در فیلم «شاه نقش» می شناسیم. فیلم اهتمام می کند، نوستالژی باشد در دهه های ۵۰و تلاش می کند هم تازگی خودش را داشته و هم نوستالژیک باشد.
• سعید قطبی زاده، منتقد سینما: با توجه به صحبت های شما در رابطه با فیلم «شاه نقش» باید بگویم، کار نقد برایم سخت شد. من این فیلم را دوست نداشتم و در اصل این مدل فیلمها با فرهنگی که در آن حاکم است را دوست ندارم. این مدل فیلمها معنای جذابیت را بشکل دیگری تعریف می کنند یا آنرا از بین می برند. لات بازی و لمپن بازیها و ادای بازیگرانی چون فردین و بهروز را درآوردن و البته عشق عوامانه نسبت به سینمای اجتماعی در دهه ۵۰از «قصیر» تا «کندو» که وجود دارد را دوست ندارم.
به صورت مثال من از فیلم «قیصر» خوشم می آید و از «کندو» بیشتر خوشم می آید؛ به خاطر این که تحلیلی پشت آن است، نه فقط پاشنه کشیدن قیصر؛ این مدل لمپن سینما مورد علاقه من نیست. در این مدل فیلمها آن چه دوست دارم قواعد ژانر است که چگونه در ایران پیاده می شود و این که برایم دیالوگ نویسی و مسیر داستان مهم می باشد.
محبوبیت برخی فیلمها برای برخی دوستان (البته منظورم شاهد احمدلو نیست) کلا جنبه عوامانه اش پررنگ است، کاش جدی تر به این قضیه نگاه نماییم. این که اهمیت این فیلمها در چیست، در چه مقطعی ایجاد می شود و تأثیر فرهنگی و اجتماعی آن چیست؟ باید از این منظر نگاه نماییم که تأثیر وجوه استعاری این فیلمها در آن دهه چه طور بود و آن زمان احزاب و گروه هایی که وجود داشتند، این فیلمها در موج اعتراض عمومی حرکت می کردند؟
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب
نظر شما در مورد این مطلب
نام:
ایمیل:
نظر:
سوال:
= ۹ بعلاوه ۲