پژوهشگر برتر كشور:
انتظار دارم در جایگاهی متناسب با تخصصم باشم
به گزارش این با من، اصفهان یک پژوهشگر شیمی کشور اظهار داشت: با عنایت به این که ۱۵ سال تمرکز و دقتم را روی تحقیقات شیمی گذاشتم و در محیط های علمی بودم، توقع دارم در کشور خود بتوانم در جایگاهی متناسب با تخصص و تجربه ام قرار بگیرم.
فاطمه یعقوبی، پژوهشگر دانشگاه اصفهان، اخیرا سومین طرح پسادکتری خویش را با عنوان «تثبیت داروهای ضد سرطان دوکسوروبیسین و پمتریکس و عامل هدفمندکننده‌ی گلوتامین در سطح طلا: تهیه، توصیف فیزیک و شیمیایی، و بررسی اندرکنش نانوساختارهای حاصل با سلول های سرطانی» و با موفقیت به پایان رسانده است. وی در گفتگو با ایسنا به این پژوهش خود نظر کرد و کمی از رنج های مسیر تحقیق و پژوهش گفت. این محقق کشورمان بعد از ۱۵ سال پژوهش می خواهد مسیری نو را برای خود تعریف کند که هیچ ارتباطی با تحصیل، تخصص و تجربه اش در این سالیان ندارد.
تخصص اصلی؛ داروهای ضدسرطان و تحویل دارو (Drug Delivery)
یعقوبی، دانش آموخته پسادکتری از دانشگاه اصفهان، در گفتگو با ایسنا، خویش را این گونه معرفی کرد: من متولد ۱۳۶۱ شمسی و زاده روستای «خسروشیرین» در آباده استان فارس هستم و الان در اصفهان زندگی می کنم.
او سپس در رابطه با تحصیلات دانشگاهی خود اظهار داشت: کارشناسی خویش را در سال ۱۳۸۳ از دانشگاه شیراز و در رشته شیمی محض با معدل ۱۶/۷۹ گرفتم. بعد از آن، فورا در دانشگاه اصفهان قبول شدم و در سال ۱۳۸۵ با معدل ۱۷/۵۷ مدرک کارشناسی ارشد خویش را دریافت کردم. عنوان رساله ارشدم «بررسی برهمکنش تک لایه های خودسامان ۵ ـ آمینو ـ ۲ ـ مرکاپتوبنزایمیدازول با برخی یون های فلزات سنگین» بود.
او افزود: سال ۱۳۹۰ هم دکترای خویش را در دانشگاه اصفهان آغاز کردم و در سال ۱۳۹۵ با معدل ۱۷/۳۸ به پایان رساندم. در این مقطع، رساله ام را با عنوان «تهیه نانو ساختارهای مولکولی فولیک اسیددفری اکسامین در سطح الکترود طلا و مطالعه اندرکنش آنها با یون گالیم (III): کاربرد برای گرفتن سلول های سرطانی» و تحت راهنمایی استاد گران قدر جناب آقای دکتر رضا کریمی شرودانی گذراندم.
این محقق تصریح کرد: از سال ۱۳۹۶ تا ۱۴۰۲ هم ۳ دوره پسادکتری را پشت سر گذاشتم. نخستین دوره پسادکتری خویش را با حمایت «فدراسیون سرآمدان علمی ایران» سپری کردم. دلیل حمایت این فدراسیون، چاپ یکی از مقالات دوره دکترایم در مجله‌ی معتبر The journal of physical chemistry c از انتشارات American Chemical Society بود. در واقع، گرنت یک ساله به من داده شد. در این دوره پسادکتری بر روی تهیه نانوذرات طلای هدفمند اصلاح شده بعنوان عامل ترانوستیک و به منظور استفاده در Drug Delivery یا دارورسانی کار می کردم. این تحقیق بر روی موش ها هم آزمایش شد.
این شیمی دان در رابطه با دومین پسادکتری خود هم تشریح کرد: در دوره دوم پسادکتری، حامی من دانشگاه اصفهان بود. گرفتن گرنت این پسادکتری هم شرایط خاص خودش را داشت. مقالات و معدلی را که مدنظرشان بود، داشتم. در این مقطع هم بار دیگر بر روی داروها کار کردم که علاقه اولم در شیمی است.
وی با تکیه بر این که از دوره دکتری تمرکز تحقیقاتی خویش را بر روی داروها قرار داده است، خاطرنشان کرد: به طورکلی، مبحث پژوهشی من از دوره دکترا داروها و مخصوصاً داروهای ضدسرطان بوده است. می شود گفت حوزه اصلی کارم بر روی «تحویل دارو» قرار داشت. اگر در مورد تحویل دارو یا Drug Delivery بخواهم توضیح بدهم، باید بگویم که در دنیای علم، محققان در تلاش هستند سامانه های دارویی را بگونه ای طراحی نمایند و بسازند که وقتی وارد بدن می شوند، مستقیم به سمت بافت هدف بروند. این مساله سبب می شود که به بافت های سالم صدمه نرسد و عوارض جانبی داروها کاهش پیدا کند.
این محقق اضافه کرد: بحث تحویل دارو، مخصوصاً در داروهای سرطانی اهمیت دارد. سرطان، یعنی رشد بی رویه سلول ها و دارو باید طوری عمل کند که سلول ها از بین بروند. بنابراین، خیلی مهم است که دارو دقیقا به همان بافتی برسد که قرار بوده عمل کند و در نتیجه بافت های سالم در امان باشند.
یعقوبی توضیح داد: بحث تحویل دارو به صورت هدفمند، یک مبحث پرارزش و جدید در علم پزشکی و دارورسانی است. همان گونه که می دانیم هنگامی که یک داروی سرطان تاییدیه و مجوز سازمان غذا و داروی آمریکا را دریافت کند می تواند توسط پزشکان برای معالجه بیماران تجویز شود. در واقع، داروهای ضد سرطانی که در سامانه هدفمند شده باشند، فعلاً استفاده روتین ندارند. تا جایی که اطلاع دارم، یکی دو مورد تحقیق با مبحث تحویل دارو، در مرحله پیش کلینیکی قرار گرفته اند.
سومین پسادکتری و مساله تحویل دارو
این دانش آموخته دانشگاه اصفهان سپس به سراغ سومین پسادکترای خود رفت که اخیرا با موفقیت پشت سر گذاشته است. او در اینباره این گونه خاطرنشان کرد: مبحث سومین پسادکترای من هم همسو با تحصیلاتم در مقطع دکتری و سپس دو پسادکترای نخستم بود. من از صندوق پشتیبانی از پژوهشگران و فناوران برای مطالعات سومین پسادکترای خود یک سال گرنت تحقیقاتی گرفتم. اما مطالعاتم برای چاپ مقاله بیشتر از یک سال طول کشید. به طورکلی، مطالعه من در این مقطع، یعنی سومین پسادکتری، از سال ۱۳۹۹ آغاز شد و به تازگی به پایان رسیده است.
این متخصص علم شیمی در رابطه با روند تحقیق در پسادکتری سوم خود، اظهار نمود: حمایت مالی از هر دوره پسادکتری فقط یک سال است، اما باید در نظر داشت که مسیر پژوهش پرپیچ و خم است و گاهی پیشبینی شدنی نیست. مدت مطالعات من در سومین دوره پسادکتری بیشتر از یک سال طول کشید و دشواری کم نداشت. چاپ مقاله یکی از آن سختی ها بود؛ مثلاً برای چاپ یکی از مقالات مجبور شدم در حدود ۲۰۰ سؤال داوران مختلف را پاسخ بدهم.
وی در رابطه با علت انتخاب مبحث در سومین پسادکترای خود اظهار داشت: دارویی به اسم دوکسوروبیسین وجود دارد که ضد سرطان است. عارضه اصلی این دارو مشکلات قلبی به حساب می آید. وقتی این دارو را به بیمار می دهند، یک مکمل گلوتامین هم تجویز می کنند. مکمل، عوارض دارو را از بین می برد. من که در زمینه داروهای هدفمند کار می کردم، می دانستم که گلوتامین یک عامل هدفمند کننده است. دلیلش هم آن است که روی سطح سلول های سرطانی، گیرنده های گلوتامین وجود دارد. بنابراین، سامانه اگر طوری طراحی شود که گلوتامین و دوکسوروبیسین کنار یکدیگر باشند، چون گلوتامین تمایل دارد که به سلول های سرطانی بچسبد، با خود دارو را هم وارد سلول می کند. از طرفی، به علت حضور مکمل گلوتامین، عوارض جانبی دوکسوروبیسین بر روی بافت های سالم کمتر می شود. من این آزمایش را روی سطح طلا انجام دادم.
یعقوبی کارش را در ادامه این گونه وصف کرد: تثبیت مولکول ها و بیومولکول ها در سطح، امکان طراحی و ساخت سامانه های جدید شیمیایی و بیوشیمیایی، و کنترل و مدیریت خواص و رفتار آنها جهت کاربردهای تخصصی و هدفمند را فراهم می آورد. از جمله‌ی این کاربردهای تخصصی میتوان به طراحی و ساخت سامانه های جدید و پیشرفته در تکنولوژی هدفمند شده انتقال داروها، بخصوص داروهای ضد سرطان، اشاره نمود. بعلاوه، از دیدگاه شیمی سطح و مطالعات بنیادی، وقتی مولکول ها در سطح تثبیت می شوند، رفتار آنها ساده تر و دنبال کردن واکنش بین مولکول های مختلف آسان تر خواهد شد. این مورد مخصوصاً برای مطالعه هم زمان داروها در کنار عوامل هدفمند کننده، بسیار مفید می باشد.
کار پژوهشی به آرامش و امکانات کافی نیاز دارد
او در رابطه با فعالیتهای دانشگاهی خود تصریح کرد: در حوزه تدریس، بین سالهای ۱۳۸۶ تا ۱۳۹۰ در چندین دانشگاه کشور و در جایگاه استادِ حق التدریس مشغول به کار بودم. دانشگاه های پیام نور و آزاد در شهرستان آباده دو مورد از آن دانشگاه ها به شمار می آیند.
وی سپس با ابراز تاسف بیان نمود: متاسفانه هم اکنون، هیچ کجا در جایگاه مدرس یا پژوهشگر استخدام نیستم و درآمدی از این طریق کسب نمی کنم. البته دو سال پیش خودم یک شرکت ثبت کردم و چند پروژه صنعتی هم انجام دادم، اما در نهایت به این نتیجه رسیدم که با هیچ کدام از این ها نمی توان زندگی را گذراند. بنابراین، سال قبل در آزمون استخدامی آموزش و پرورش شرکت کردم و از سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۵۰۵ مقرر است در مقطع ابتدایی و در ناحیه ۳ اصفهان تدریس کنم.
او در پاسخ به این پرسش که اگر دانشگاه یا پژوهشگاهی از شما دعوت کند تا در تخصص اصلی خود مشغول به کار شوید، حاضر به همکاری هستید یا خیر، اظهار داشت: من فکر نمی کنم دیگر به دانشگاه برگردم یا کار پژوهشی انجام بدهم. در این سال ها، به این نتیجه رسیدم کار پژوهشی در صورتی خوب است که برای پژوهشگر موقعیت شغلی مشخص و ثابتی وجود داشته باشد. اگر قرار باشد در جایگاه پژوهشگر درگیر دشواری های تحقیق باشم، اما ثبات و امنیت شغلی نداشته باشم و درآمدم ناچیز باشد، حاضر به این کار نیستم.
این فارغ التحصیل دانشگاه اصفهان که دستاوردهای مهمی در شیمی و دارو دارد، تاکید کرد: اگر فرد در یک موقعیت مناسب برای تدریس و پژوهش قرار داشته باشد، با آسودگی خاطر دست به پژوهش می زند. کار پژوهشی به آرامش و امکانات کافی نیاز دارد.
این محقق و پژوهشگر شیمی کشورمان صحبت هایش را چنین به پایان رساند: من بیشتر عمرم را برای پژوهش وقت گذاشتم و به هیچ فعالیت جنبی و حاشیه ای دیگری وارد نشدم، در واقع نزدیک به ۱۵ سال تمرکز و دقتم را روی تحقیقات شیمی گذاشتم و در محیط های علمی بودم. بنابراین، انتظارات بیشتری دارم. توقع دارم، در کشور خودم بتوانم در جایگاهی متناسب با تخصص و تجربه ام قرار بگیرم. آموزش و پرورش را دوست دارم و اگر نداشتم اصلاً به دنبالش نمی رفتم، اما مساله اینست که من در جایگاه دیگری می توانم مفیدتر باشم.
منبع: inbaman.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب