محققان كشور بررسی كردند
نقش نانوذرات اکسید روی در علوم زیستی
به گزارش این با من، امروزه نانوذرات درحال تبدیل شدن به یکی از مهم ترین شاخه های مواد در زندگی روزمره ما هستند. محققان کشور در پژوهشی در همین خصوص، نقش نانوذرات اکسید روی را بعنوان یکی از مهم ترین نانوذرات فلزی در علوم زیستی مرور کرده اند.
به گزارش این با من به نقل از ایسنا، نانوتکنولوژی، حوزه ای نوآورانه و نوظهور است که با کنترل، اصلاح و ساخت مواد، ساختارها و دستگاههای با دقت نانومتری سروکار دارد. نانوتکنولوژی به درک مبانی فیزیک، شیمی، زیست شناسی و تکنولوژی اشیاء در مقیاس نانو کمک می نماید. نانوذره روی، به اکسید روی در مقیاس نانو اطلاق می شود. به صورت کلی نانومواد، خصوصیت های نوری، مکانیکی، کاتالیستی و بیولوژیکی منحصر به فردی را نشان می دهند. این خصوصیت ها سبب شده اند که پتانسیل کاربردی زیادی برای آنها وجود داشته باشد.
به قول محققان، نانوذرات می توانند با روش های متفاوتی آماده شوند. روش های شیمیایی تهیه نانومواد متفاوت عبارتند از فرایند مکانوشیمیایی، روش رسوب، رسوب در سورفکتانت، روش ژل-سول، روش ترمال سولو و روش های هیدروترمال، امولسیون و میکروامولسیون. در روش های فیزیکی، نیروی فیزیکی در جذب ذرات در مقیاس نانو و تشکیل نانوساختارهای پایدار مشارکت دارد. روشهای فنی پایه شامل رسوب بخار، تبلور آمورف، قطعه قطعه شدن فیزیکی و بسیاری موارد دیگر است. روش دیگر سنتز نانوذرات، سنتز سبز است که از میکروارگانیسم ها و گیاهان برای سنتز نانوذرات استفاده می شود که این روش نسبت به دو روش قبلی کم هزینه تر، زیست سازگار، سالم و دوست دار محیط زیست است. اما در کل، نانوذرات به هر روشی که تهیه شوند، امروزه درحال گسترش بوده و هر یک کاربردهای خاص خویش را دارند.
در همین زمینه، یک مطالعه مروری توسط دانشگاه رازی کرمانشاه انجام شده است که در آن کاربرد یکی از مهم ترین مواد نانو یعنی نانوذرات اکسید روی در علوم زیستی مورد کاوش قرار گرفته است.
بر مبنای نتایج این تحقیق، نانوذرات اکسید روی به خاطر خصوصیت های ضد سرطان، ضد التهابی، آنتی اکسیدانتی، ضد باکتریایی، ضد دیابتی، ضد میکروبی، فتوکاتالیزوری و ترمیم زخم، بعنوان سکو یا پلتفرمی بالقوه برای تحقیقات زیست پزشکی در نظر گرفته می شوند.
به قول لیلا سلطانی، استادیار و محقق گروه علوم دامی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی کرمانشاه و همکارش، «سمیت ذاتی نانوذرات اکسید روی سبب شده است که این مواد دارای اثرات مهاری قوی ضد سلول های سرطانی و باکتری ها باشند، امری که به علت القای تولید مواد اکسیدکننده یا ROS داخل سلولی و فعال سازی مسیرهای هدایتی آپوپتوزیس یا مرگ القاشده سلولی است و همین مساله، نانوذرات اکسید روی را کاندیدای بالقوه ای برای مبارزه ضد سلول های سرطانی و عفونت های باکتریایی کرده است».
این محققان می گویند: «علاوه براین، نانوذرات اکسید روی بعنوان حامل دارویی با افزایش دسترسی زیستی داروها یا بیومولکول ها، راندمان درمان را می افزایند. همینطور نانوذرات یاد شده با عنایت به توانایی در کاهش قند خون و افزایش سطح انسولین، پتانسیل امیدبخشی در درمان دیابت و کاهش عوارض ناشی از آن خواهند داشت».
بنا بر اطلاعات عرضه شده در این پژوهش، نانوذرات اکسید روی جزو مواد سالم تائید شده به وسیله سازمان غذا و داروی آمریکا یا FDA هستند. با این وجود، برخی مسائل مهم در ارتباط با نانوذرات اکسید روی هنوز احتیاج به بررسی و تحقیقات بیشتر دارد.
سلطانی و همکارش در ادامه آورده اند: «روی به دلیل دارا بودن نقش مهم در فرآیندهای بیولوژیکی متنوع همچون تکوین جنین، رشد طبیعی، بهبود زخم، متابولیسم، ایمنی، عملکردهای شناختی، تولید اسپرم، معدنی شدن استخوان، فرآیندهای عصبی و آنزیمی، یک عنصر کمیاب و ضروری تقریبا برای همه موجودات زنده است. در دهه های اخیر، نانوذرات اکسید روی به علت زیست سازگاری و سمیت کم، یکی از محبوب ترین نانوذرات بوده اند که کاربردهای بیولوژیکی مختلف داشته و در زمینه های تجاری وسیعی همچون کاربرد در صنایع مختلف داروسازی، نساجی، رنگ، لاستیک، مهندسی بافت، عوامل ضد باکتری و ضد سرطان مورد استفاده قرار گرفته اند».
این اطلاعات علمی پژوهشی پرارزش که در فصل نامه «سلول و بافت» وابسته به دانشگاه اراک انتشار یافته اند، بر اهمیت نانوذرات روی در علوم زیستی تاکید کرده و ضرورت انجام تحقیقات مفصل تر را بخصوص در پزشکی و علوم مرتبط بر روی آن توسط پژوهشگران کشور یادآور می شوند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب