باکتری ها می توانند پلاستیک را هضم کنند!
این با من: پژوهشگران «موسسه سلطنتی تحقیقات دریایی هلند» در مطالعه جدیدشان اظهار نمودند باکتری ها می توانند پلاستیک را خورده و هضم کنند.
به گزارش این با من به نقل از ایسنا و به نقل از تی ان، پلاستیک ها به سبب سهولت مصرف و قیمت پایین، محصولاتی هستند که در مقیاس انبوه در دنیای امروز مصرف می شوند اما افزایش بیش از پیش میزان تولیدات پلاستیکی، محیط زیست را در خطر بزرگی قرار می دهد. نتایج یک پژوهش جدید که توسط دانشمندان موسسه سلطنتی تحقیقات دریایی هلند (NIOZ) انجام شده، حاکی از آنست که باکتری ها می توانند پلاستیک را تجزیه و هضم کنند. این مطالعه بتازگی در مجله «Marine Pollution Bulletin» انتشار یافته است.
آیا پلاستیک توسط میکروارگانیسم ها تجزیه می شود؟
این مطالعه که توسط «مایکی گودیران»(Maaike Goudriaan)، دانشجوی مقطع دکترا در موسسه سلطنتی تحقیقات دریایی هلند انجام شد، بر روی باکتری«Rhodococcus ruber» تمرکز داشت. باکتری« Rhodococcus ruber » در زیستگاه های مختلف یافت می شود و می تواند محیط های استرس زا را تحمل کند. همین طور شناخته شده است که باکتری«Rhodococcus ruber» یک زیست لایه(Biofilm) روی پلاستیک موجود در طبیعت تشکیل می دهد.
زیست لایه(Biofilm) اجتماعی از سلول های میکروارگانیسمی است که به یک سطح متصل شده اند و توسط مواد پلیمری خارج سلولی پوشیده شده اند. گاهی زیست لایه را می توان به عنوان یک استراتژی دانست که برخی از میکروارگانیسم ها از آن استفاده می نمایند تا بتوانند خودرا از اثرات و نیروهای زیانباری که در محیط طبیعی و بدن میزبان است، حفظ کنند و اینطور شانس بقای خودرا بالا برند. زیست لایه توسط گروههای مختلفی از باکتری ها ایجاد می شود و در پزشکی و صنعت از اهمیت بالایی برخوردار می باشند.
در آزمایش گودریان از نوعی پلاستیک تولید شده برای حمل شکل خاصی از کربن یعنی «کربن ۱۳»(۱۳C) استفاده نمود. در آزمایشگاه، گودریان پلاستیک را در یک بطری آب (پس از تصفیه با لامپ فرابنفش) به باکتری «Rhodococcus ruber» داد. او در این زمینه اظهار داشت: انجام این کار با اشعه فرابنفش ضروری بود، برای اینکه می دانیم که نور خورشید تا حدی پلاستیک را به تکه های کوچک برای باکتری ها تجزیه می کند.
گودریان دریافت که تولید کربن دی اکسید در مدل آزمایشگاهی رخ داده است و بنا بر این می تواند مقدار کربن دی اکسید-کربن ۱۳ را اندازه گیری نماید و آنرا به مقدار پلاستیک تجزیه شده درآورد.
او اضافه کرد: این نخستین باری است که به این روش ثابت می نماییم که باکتری ها در حقیقت پلاستیک را به کربن دی اکسید و سایر مولکول ها هضم می کنند. قبلاً مشخص بود که باکتری «Rhodococcus ruber» می تواند زیست لایه را روی پلاستیک در طبیعت بوجود آورد. همین طور اندازه گیری شده بود که پلاستیک زیر آن زیست لایه ناپدید می شود. اما حالا ما واقعاً نشان داده ایم که باکتری ها در حقیقت پلاستیک را هضم می کنند.
گودریان محاسبه کرد که باکتری«Rhodococcus ruber» می تواند هر سال یک درصد از پلاستیک را تجزیه کند. او تاکید کرد: ما فقط مقدار کربن ۱۳ را در کربن دی اکسید اندازه گیری کردیم، بدین سبب در سایر محصولات تجزیه پلاستیک اندازه گیری نشد. مطمئناً کربن ۱۳ در چندین مولکول دیگر نیز وجود خواهد داشت، اما گفتن این که چه قسمتی از آن توسط اشعه فرابنفش شکسته و چه قسمتی توسط باکتری ها هضم شد، دشوار است.
پیشگیری بهتر از پاکسازی است
این محقق در ادامه اشاره نمود که هضم میکروبی راهکار کاملی برای مسئله آلودگی پلاستیکی در اقیانوس ها نیست اما می تواند قسمتی از راهکار باشد. همین طور می تواند پاسخی به این مساله بدهد که چرا این همه پلاستیک در اقیانوس مفقود شده است. این آزمایش ها عمدتا یک نمونه اثبات مفهوم هستند. اگر اهتمام کنید همه زباله ها را ردیابی کنید، مقدار زیادی پلاستیک در همان حین از بین می رود. هضم توسط باکتری ها احیانا می تواند قسمتی از علت این امر باشد. اثبات مفهوم(Proof of Concept) نمونه ای است که فقط برای اثبات وجود یا امکان پذیری چیزی آورده می شود.
مطالعه اثبات مفهوم باید با آزمایش هایی دنبال شود که آزمایش نمایند آیا باکتری های موجود در مناطق دیگر نیز ممکنست پلاستیک را بخورند یا هضم کنند. برای این منظور، گودریان آزمایش هایی را با آب واقعی دریا و رسوب به دست آمده از کف دریای وادن انجام داده است. نخستین نتایج نشان میدهد که پلاستیک ممکنست در طبیعت نیز تخریب شود. گودریان اظهار داشت: یک دانشجوی جدید دکترا باید این کار را ادامه دهد. در نهایت امیدواریم که محاسبه نماییم چه مقدار پلاستیک در اقیانوس ها توسط باکتری ها تجزیه می شود. اما پیشگیری بسیار بهتر از پاکسازی است و فقط ما انسان ها می توانیم این کار را انجام دهیم.
به طور متوسط تجزیه ضایعات پلاستیکی رها شده در محیط زیست ۳۵۰ سال طول می کشد که بسته به نوع پلاستیک می تواند تا چند قرن به طول بینجامد.
منبع: inbaman.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب