قارچ هایی که مقرر است زمین را نجات دهند و بیماران روحی را درمان کنند!

قارچ هایی که مقرر است زمین را نجات دهند و بیماران روحی را درمان کنند! به گزارش این با من قارچ ها در آینده امکان دارد در زمینه های گوناگونی مانند نجات زنیورها، درمان بیماری های روحی و حتی نجات سیاره زمین کاربرد داشته باشند.


به گزارش این با من به نقل از ایسنا و به نقل از ساینس فوکوس، آیا می دانید گونه های قارچی وجود دارند که تعداد آنها تا ۱۰ برابر بیشتر از گیاهان است؟ آیا می دانید که با هر بار قدم زدن در جنگل، کیلومترها "جُلینه"(Mycelium) قارچی را زیر پا می گذاریم یا اینکه با هر بار نفس کشیدن، تا ۱۰ هاگ قارچ را تنفس می کنیم؟
خیلی از ما در مورد پادشاهی قارچ ها بی خبر هستیم؛ شاید به این علت که این موجودات باورنکردنی برای خیلی از مردم، عامل بیماری به شمار می روند. تعداد زیادی از قارچ ها، تجزیه کننده هستند. آنها غذای خویش را با برداشت مواد مغذی از موجودات مرده و درحال مرگ به دست می آورند و ما اغلب هر چیزی را که در ارتباط با پوسیدگی باشد، ترسناک می دانیم.
زمانی که قارچ ها را در طبیعت مشاهده می نماییم، فقط بدنه میوه دهنده ارگانیسم را می بینیم که برای تولید مثل، هاگ تولید می کند. بقیه آن، توده ای از رشته های قارچی به نام "نَخینه"(hyphae) است که از دید پنهان می ماند. تا وقتی که میکروسکوپ های قدرتمندی برای دیدن قارچ ها در اختیار ما قرار بگیرند، نمی توانستیم متابولیسم آنها را درک نماییم و بدانیم که قلمرو قارچ ها چقدر بزرگ است.
قارچ ها در میکروبیوم همه موجودات زنده وجود دارند و حتی در جو هم حاضر هستند. در هر حال، آنها عموما در خاک و گیاهان زندگی می کنند؛ جایی که حضور آنها برای سلامت اکوسیستم های جنگلی و مزرعه، بازیافت مواد مغذی و جذب کربن ضروریست.
قارچ ها مسئول وظایف بی شماری در طبیعت هستند و مولکول هایی که برای انجام دادن این وظایف تکامل یافته اند، طیف گسترده ای از فرصت ها را نشان می دهند که امکان دارد به ما در حل کردن بعضی از آزاردهنده ترین مشکلات جهان کمک کنند. زمانی که کاوشگران زیستی، کارآفرینان و بوم شناسان به این مورد می اندیشند که آینده چگونه خواهد بود، می بینند که آینده با قارچ ها مرتبط می باشد.

نجات کشاورزی
شاید ندانید که وقتی به یک گیاه نگاه می کنید، قارچ ها را هم می بینید. این مورد به این علت است که بیشتر گیاهان خشکی زی، میزبان قارچ های نخ مانندی بین سلول های خود هستند. قارچ ها از قندهایی که گیاه درست می کند، می خورند و در عوض به گیاهان کمک می کنند تا شرایط محیطی ناملایم مانند طغیان نمک، خشکسالی و دمای بالا را تحمل کنند.
هنگامی که یک گیاه در معرض خشکی قرار می گیرد، از استرس اکسیداتیو رنج می برد که عدم تعادل رادیکال های آزاد و آنتی اکسیدان ها است و می تواند به سلول های گیاه صدمه برساند. گیاهان برخلاف ما انسان ها، مواد شیمیایی سودمندی را برای مقابله با اثرات استرس اکسیداتیو تولید نمی کنند. در عوض، "قارچ های اندوفیتی"(endophytic fungi) بین سلول های گیاهان زندگی می کنند.
این رشته های قارچی نازک، ترکیباتی را منتشر می کنند که استرس اکسیداتیو را در گیاهان آرام می کند و سبب می شود که گیاهان به صورت موثر از آب استفاده کنند. این توانایی، به گیاهانی که با مشکل خشکسالی روبه رو هستند و همینطور به گیاهانی که از گرمای شدید یا قرار گرفتن در معرض نمک رنج می برند، کمک می نماید.
پژوهشگران دریافته اند که قارچ های اندوفیتی کاهش دهنده استرس را میتوان از گیاهان میزبان خود به گیاهان زراعی منتقل کرد تا آنها بتوانند در یک جهان گرم تر زنده بمانند. بعنوان مثال، قارچی که به ارزن امکان می دهد تا در دمای تا ۶۵ درجه سلسیوس خاک رشد کند، به گوجه فرنگی هم امکان می دهد تا در شرایط گرم مشابه رشد کند و میوه بدهد.
ارزن و گوجه فرنگی برای قارچ، یکسان هستند و نتایج این امر هم بسیار زیاد است. در دنیایی که به سرعت درحال گرم شدن است، قارچ های اندوفیتی می توانند از مواد غذایی ما محافظت کنند.

حفظ سلامت روحی
چندین دهه است که یک داروی روانپزشکی جدید وجود نداشته است. بیشتر داروهایی که امروزه مورد استفاده قرار می گیرند، نسخه های جدید داروهایی هستند که در دهه ۱۹۵۰ کشف شده اند اما طی ۱۵ سال گذشته، یک گروه قدیمی از داروها باردیگر جدید شده اند و یکی از امیدوارکننده ترین آنها از قارچ گرفته شده اند.
پژوهشگران سراسر جهان حدود پنجاه سال پیش، بررسی های بسیاری را در مورد کاربردهای "سیلوسایبین"(Psilocybin) و "ال اس دی"(LSD) جهت کمک به افرادی آغاز کردند که به طیف وسیعی از اختلالات روانی مبتلا هستند. این پژوهشها فوق العاده امیدوارکننده بودند اما از آنجائیکه این داروها به فرهنگ جوانان دهه ۱۹۶۰ نفوذ کردند، دانشمندان کمتر مایل به کار کردن با آنها بودند. سازمان ملل متحد در سال ۱۹۶۸ از کشورها خواست که سیلوسایبین و ال اس دی را ممنوع کنند.
با این حال، موقعیت های حساس به مرور زمان تغییر می کنند؛ به همین دلیل، آن ترکیبات امروزه باردیگر مورد بررسی قرار گرفته اند و پژوهش در مورد آنها نتایج شگفت انگیزی را به همراه دارد. پژوهشگران دریافته اند که وقتی سیلوسایبین و ال اس دی با درمان ترکیب می شوند، امکان دارد در کاهش تعداد زیادی از اختلالات همچون اختلال وسواس فکری-عملی، اختلال اضطراب بعد از سانحه، افسردگی و اضطراب ناشی از بیماری های تهدیدکننده زندگی مؤثر باشند. همچنین، پژوهش هایی هم جهت بررسی تاثیر آنها بر بی اشتهایی عصبی و آلزایمر درحال انجام شدن است.


سیلوسایبین امکان دارد با سرکوب مسیرهای عصبی خاصی در مغز و دخالت در مسیرهای دیگر، الگوهای فکری را مختل کند؛ مانند بیمار مبتلا به اختلال اضطراب بعد از سانحه که تجارب صدمه زا را بارها و بارها به یاد می آورد. از طرفی، به نظر می آید که سیلوسایبین منجر به آغاز سریع اثرات ضد افسردگی و ضد اعتیاد می شود که با گذشت زمان پایدار می مانند. با در نظر گرفتن نتایجی از این دست، توجه دولت ها و بیماران به این مورد جلب شده است.
هشدار: این نتایج به معنای تایید استفاده از سیلوسایبین و ال اس دی نیست. سیلوسایبین و ال اس دی طبق قوانین بریتانیا، داروهای گروه A هستند. هر شخصی که چنین موادی را در اختیار داشته باشد، امکان دارد به هفت سال زندان، جریمه نامحدود یا هر دو محکوم شود.

انقلابی در طراحی ساختمان و محصول
ما از موادی مانند ورقه های پلی استایرن، برای ایمن نگه داشتن اشیای قیمتی طی حمل و نقل استفاده می نماییم اما این مواد تجزیه زیستی را پشت سر نمی گذارند. اگر آنها را با ورقه هایی از قارچ جایگزین نماییم، چه اتفاقی می افتد؟ ورقه های قارچ به همان اندازه در حفاظت از ظروف چینی، خوب هستند و وقتی کار با آنها تمام شود، میتوان آنها را داخل سطل کمپوست انداخت.
قارچ ها بعنوان یک ماده سازگار با محیط زیست، پتانسیل بسیار زیادی جهت استفاده در طراحی محصول و اجزای ساختمان دارند. پتانسیل آنها مبتنی بر این حقیقت است که میتوان جُلینه را در هر شکل یا اندازه ای پرورش داد و سپس آنرا مانند یک قابلمه در کوره گذاشت. محصول به دست آمده، یک ماده قوی و سبک است که یکپارچگی ساختاری دارد اما می تواند به اندازه دلخواه نرم یا سفت باشد. علاوه بر این، منبع غذایی مورد استفاده برای رشد قارچ می تواند خصوصیت های خاصی مانند افزایش مقاومت در مقابل آتش را به محصول نهایی بدهد.
اولین شرکتی که قارچ ها را بعنوان یک ماده کشف کرد، شرکت "اکوواتیو"(Ecovative) در آمریکا بود. این شرکت، طیف وسیعی از محصولات را تولید کرده است؛ از تولید بسته بندی کامپیوتر برای شرکت هایی مانند "دل"(Dell) گرفته تا تولید منسوجات شبیه به پوست برای طراحان مد مانند "استلا مک کارتنی"(Stella McCartney). این هنوز آغاز کار است. قارچ ها می توانند جایگزین هایی برای مواد سازنده فوم نرم، آجر، نئوپان، تخته مدار الکتریکی، عایق مقاوم در مقابل آتش و اشیای خانگی مانند گلدان، صندلی، آباژور و حتی دمپایی باشند.
اما چرا این قدر کوچک فکر کنیم؟ در "مرکز تحقیقات ایمز"(Ames Research Center) ناسا، "پروژه معماری مایکو"(Myco-architecture project) روی فناوری هایی کار می کند که می توانند زیستگاه های مبتنی بر قارچ را در قمرها و سیارات دیگر پرورش دهند. وقتی صحبت از قارچ ها به میان می آید، فناوری مورد نظر، "قارچ زایی" است.

پاکسازی سیاره زمین
قارچ ها مانند گیاهان، کلروفیل ندارند. ازاین رو برای دریافت مواد مغذی، نَخینه های بلند و نازک خویش را گسترش می دهند. سپس سلول های آنها، آنزیم های گوارشی را به بیرون می فرستند. این آنزیم ها، پیوندهایی را که غذای آنها را حفظ می کنند، می شکنند و به آنها امکان می دهند تا مولکول های خوشمزه ای مانند کربن، فسفر، نیتروژن و آب را جذب کنند. قدرت تجزیه مولکول های پیچیده به مولکول های ساده تر، کلید فرایند "مایکرومدیشن" (Mycoremediation) است که به کارآیی قارچ ها در تمیز کردن مکان های آلوده گفته می شود.
قارچ ها را میتوان به انواع روش ها استفاده کرد؛ از جداسازی هیدروکربن های پلی آروماتیک گرفته تا مجموعه ای از ترکیبات نیتروآروماتیک مانند مواد منفجره، رنگ ها، علف کش ها و حشره کش ها و همچنین، زیرسیگاری های ساخته شده از قارچ هایی که ته سیگار را هضم می کنند.


اساسا هر محصول مبتنی بر کربن، غذای قارچ است. قارچ ها با مواد طبیعی تکامل یافته اند؛ ازاین رو می دانند چگونه آنها را تجزیه کنند و الان درحال یادگیری همین کار برای پلاستیک ها هستند. پژوهشگران در چند سال گذشته، نوعی قارچ خاکی را شناسایی کرده اند که می تواند پلی اورتان را در عرض چند هفته تجزیه کند و گونه های دیگری هم با قابلیت های مشابه کشف شده اند.
نوآوری های دیگری هم توسط مراکزی مانند "آنیون کالکتیو"(Onion Collective) در سامرست درحال انجام شدن هستند. این مرکز بازیافت زیستی امیدوار است که قارچ ها را با پلاستیک تغذیه کند و محصولات سودمندی مانند مواد جایگزین چرم را با جُلینه حاصل از آنها بسازد.

نجات زنبورها
گرده افشانی بو واسطه زنبور عسل، برای خیلی از محصولات ما مهم به حساب می آید اما جمعیت زنبورها در سرتاسر جهان رو به کاهش است. در چین، کشاورزان مجبور شده اند گرده افشانی درختان سیب خویش را با دست انجام دهند. کاهش جمعیت زنبورها، به علت "اختلال فروپاشی کلونی"(CCD) است که با مرگ یا ناپدید شدن ناگهانی زنبورهای کارگر در کندو مشخص می شود.
اختلال فروپاشی کلونی که در آمریکا، کانادا و اروپا گسترش یافته است، سالانه میلیاردها زنبور را از بین می برد. یک نظریه نشان داده است که سیستم ایمنی زنبورها به خاطر قرار گرفتن در معرض آفت کش های نئونیکوتینوید به خطر می افتد. در نتیجه، آنها نمی توانند با ویروس های منتشرشده مقابله کنند. اینجاست که قارچ ها وارد می شوند.


در اواسط دهه ۱۹۸۰، "پاول استامتس"(Paul Stamets)، قارچ شناس و تولیدکننده مکمل قارچ متوجه شد که زنبورهای عسل او، قطرات مایعی را می نوشند که توسط جُلینه قارچ منتشر می شوند.
او سال ها تصور می کرد که زنبورها مشغول جمع آوری قند هستند اما بعد به ذهنش رسید که شاید زنبورها درحال جمع آوری دارو باشند. این مفهوم در سال ۲۰۱۸ شکل گرفت؛ زمانی که استمتس به همراه پژوهشگران "دانشگاه ایالتی واشنگتن"(Cougs) دریافتند گروهی از زنبورهای عسل که با عصاره قارچ های "Fomes fomentarius" و "Ganoderma lucidum" تغذیه می شوند، کاهش قابل توجهی را در بار ویروسی خود، بخصوص نوع کشنده آن نشان می دهند.
پژوهشگران هنوز مطمئن نیستند که آیا این عصاره ها به سیستم ایمنی طبیعی زنبورها کمک می کنند تا با ویروس روبرو شود یا واقعا ویروس را از بین می برند اما پژوهش های آینده، این مورد را نشان خواهند داد. امکان دارد بزودی بتوان داروخانه هایی را برای زنبورهای عسل راه اندازی نمود.




منبع:

1401/04/06
12:16:28
5.0 / 5
479
تگهای خبر: پژوهش , جوانان , دانشگاه , شركت
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب
نظر شما در مورد این مطلب
نام:
ایمیل:
نظر:
سوال:
= ۶ بعلاوه ۵
این با من - انجام پروژه
inbaman.ir - حقوق مادی و معنوی سایت این با من محفوظ است

این با من

انجام پروژه های شما