قابل سکونت کردن مریخ با مگنتوسفر مصنوعی!
این با من: دانشمندان می خواهند با بهره گیری از بزرگترین قمر مریخ و ایجاد یک مغناطیس سپهر مصنوعی، سیاره سرخ را جهت زندگی مساعد کنند.
به گزارش این با من به نقل از ایسنا و به نقل از آی ای، مریخ مدتی است که بعنوان یک سیاره جایگزین جهت زندگی در نظر گرفته می شود. اما یکی از بزرگترین موانعی که این آرزو با آن روبرو است، میدان مغناطیسی ضعیف مریخ است که ساکنان بالقوه آنرا در معرض تشعشعات مضر خورشیدی قرار می دهد.
حالا دانشمندان روش جاه طلبانه جدیدی را برای اهدای یک مغناطیس سپهر مصنوعی به مریخ پیشنهاد کرده اند تا آنرا برای انسان های آینده قابل سکونت کند.
آنها معتقدند با بهره گیری از قدرت یکی از قمرهای مریخ می توانند یک مغناطیس سپهر مصنوعی در اطراف سیاره سرخ ایجاد کنند.
بااینکه سیاره مریخ مدتی طولانی است که بعنوان یک نامزد ایده آل جهت زندگی در کنار یا بعد از زمین و در حقیقت بعنوان "سیاره B" به مدلول مکانی در منظومه شمسی ما که بتواند به شکلی زمینی شکل بگیرد که امکان سکونت انسان را فراهم آورد، در نظر گرفته می شود. اما میدان مغناطیسی ضعیف آن، حفاظتی را که زمین در مقابل ذرات حامله با انرژی بالا برای ما فراهم می آورد، ایجاد نمی کند.
مریخ نورد "استقامت" ناسا اخیراً بدون هیچ شکی تأیید کرد که سیاره سرخ زمانی میزبان دریاچه ها و رودخانه ها بوده است، اما این فقدان میدان مغناطیسی قوی در این سیاره بوده است که منجر به تضعیف اتمسفر سابق آن شده است و باعث شده به تدریج توسط بادهای خورشیدی از بین برود.
حالا بر طبق یک مطالعه جدید که توسط پژوهشگران دانشگاه "کرنل"(Cornell) انجام شده است، این مشکل با تولید میدان مغناطیسی مصنوعی در مریخ قابل حل است.
هسته سیاره سرخ کوچک تر و سردتر از زمین است، به این معنا که شرایط مشابهی با زمین ندارد که بتواند آثار مشابه با زمین را برای ما بوجود آورد. بدین سبب پژوهشگران به بیرونِ این سیاره روی آورده اند.
بطور دقیق، آنها می خواهند از بزرگترین قمر مریخ به نام "فوبوس" برای ایجاد یک میدان مغناطیسی مصنوعی بوسیله چیزی که بعنوان "چنبره پلاسما"(plasma torus) شناخته می شود، استفاده کنند.
برای توضیح "چنبره پلاسما" می توان چنبره پلاسمای "آیو" قمر سیاره مشتری را مثال زد. چنبره پلاسمایی "آیو" یک ابرِ حلقه ای شکل از یون ها و الکترون ها است که سیاره مشتری را احاطه کرده است. الکترون ها با یون هایی برخورد می کنند که انرژی حاصل از برخورد را جذب می کنند و باردیگر آنرا بصورت نور فرابنفش آزاد می کنند.
ایده قابل سکونت کردن مریخ و سایر سیارات احیانا قابل سکونت بوسیله تغییر جو آنها از اواسط قرن بیستم وجود داشته است. لیست بلندبالایی از حامیان این روش شامل ایده هایی مانند استفاده از سلاح های گرماهسته ای برای گرم کردن جو این سیاره یا استقرار آینه های مداری برای گرم کردن قطب های آنست. اما پیشنهاد جدید پژوهشگران دانشگاه "کرنل"، شامل استفاده از "فوبوس" بزرگترین قمر مریخ برای ایجاد یک جریان قوی از ذرات حامله در اطراف این سیاره است.
"فوبوس" بزرگ تر از دو قمر دیگر مریخ است و آن قدر به این سیاره نزدیک است که در عرض هشت ساعت مدار خودرا کاملا دور می زند. دانشمندان دانشگاه "کرنل" با در نظر گرفتن این موضوع، طرحی را برای تبدیل این قمر به یک وسیله طبیعی برای قابل سکونت کردن مریخ طراحی نموده اند.
پژوهشگران انتشار ذرات یونیزه از سطح فوبوس و شتاب دادن به آنها را برای تولید یک "چنبره پلاسما" در امتداد مسیر مداری "فوبوس" پیشنهاد می کنند. بگفته پژوهشگران، انجام این کار، یک میدان مغناطیسی به اندازه کافی قوی برای محافظت از مریخ در مقابل بادهای خورشیدی ایجاد خواهدنمود.
پژوهشگران به این نکته نیز اشاره می کنند که چندان به جنبه فنی و لجستیکی پیشنهاد خود نپرداخته اند و هنوز مرحله ایده پردازی هستند.
گفتنی است که تنور رقابت برای رسیدن به مریخ درحال داغ شدن است و شرکت "اسپیس ایکس" اخیراً اعلام نموده است که موشک "استارشیپ" خودرا که برای سفر به مریخ طراحی شده است، نخستین پرواز مداری خودرا در ماه ژانویه ۲۰۲۲ انجام خواهد داد.
بطور کل انتظار می رود انسان ها بعد از سال ۲۰۳۰ به سیاره سرخ برسند که هنوز زمان زیادی برای تحقق آن باقی مانده است.
منبع: inbaman.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب