ماموریت غیرممكن؛
چین درحال توسعه رادار کوانتومی برای تشخیص هواپیماهای رادار گریز!
چین درحال توسعه یک رادار کوانتومی برای تشخیص جت های رادارگریزی است که مخفیانه وارد حریم هوایی این کشور می شوند.
به گزارش این با من به نقل از ایسنا و به نقل از آی ای، طبق مطالعه تازه انتشار یافته در مجله "رادار"(Radars) که یک نشریه علمی معتبر چینی است، دانشمندان در چین درحال توسعه یک فناوری راداری کوانتومی جدید هستند که می تواند هواپیماهای رادارگریز و مخفی را با ایجاد یک طوفان الکترومغناطیسی کوچک شناسایی کند.
با این وجود این نخستین بار نیست که محققان چینی ادعاهای بزرگی در مورد یک رادار کوانتومی کاربردی مطرح می کنند و خیلی از کارشناسان کشورهای دیگر با امکان ساخت چنین دستگاه هایی با تردید مواجهند و معتقدند که این ادعا تنها می تواند یک بلوف فناورانه باشد.
رادارهای معمولی دارای یک بشقاب ثابت یا دوار هستند، اما طراحی رادار کوانتومی بیشتر شبیه تفنگ است و الکترون ها را تقریباً تا سرعت نور شتاب می دهد. برپایه این گزارش، هنگامی که الکترون ها از لوله پیچ در پیچِ در معرض میدان های مغناطیسی قوی عبور می کنند، می توانند گردابی از امواج مایکروویو ایجاد کنند که مانند یک گردباد افقی به جلو می چرخند.
اگر تکمیل این سیستم موفقیت آمیز باشد، این سیستم راداری کوانتومی جدید از هر سیستم راداری در گذشته فراتر می رود، اما به قول "ژانگ چائو" از دانشگاه "چینهوا" و همکارانش در دانشکده مهندسی هوافضا، این "اگر" بزرگ است. به قول آنها اما مزایای بالقوه چنین سیستمی ارزش کار سخت بر روی آنرا دارد.
با این وجود محققان این مطالعه می گویند که ذرات بنیادی به کار رفته در این طوفان الکترومغناطیسی مصنوعی خواص عجیبی از خود نشان داده است. در این مطالعه، هر ذره یک حرکت مارپیچ را حفظ نموده که با گذشت زمان و افزایش فاصله کاهش نمی یابد.
اینیشتین پیشبینی کرده است که این امر از نظر فیزیکی امکان پذیر نیست، اما محققان تاکید کردند که مکانیک کوانتومی نظریه های فیزیکدانان معاصر را دور می زند و این سیستم را قادر می سازد اهدافی را که رادارهای معمولی هیچگاه آنها را نمی بینند، تشخیص دهد و نه تنها از فاصله زیاد، بلکه در هوای نامساعد هم به خوبی کار می کند.
اگر این سیستم واقعاً کار کند و در حریم هوایی مورد استفاده قرار گیرد، می تواند به یک مزیت و برتری مهم برای چین تبدیل گردد. امروزه حتی با پیشرفت های بزرگی که در صنعت هوایی صورت گرفته، اغلب هواپیماها هنوز نمی توانند خویش را از دید رادارها مخفی کنند، چون که آنها امواج الکترومغناطیسی را منعکس می کنند. بعنوان مثال، هواپیماهای رادارگریزی مانند "F-۲۲ Raptor" یا "F-۳۵" ساخته ایالات متحده، بخش زیادی از امواج رادار را از راه یک پوشش مخصوص جذب می کنند که با انعکاس و انتشار حداقلی این امواج می تواند خویش را به اندازه یک توپ بیس بال به رادار نشان دهد.
چنین فناوری رادارگریزی، یک برتری ویژه در مقابل نیروی هوایی سایر کشورها است که به طور عمده به جنگنده های قرن بیستم متکی و فاقد خصوصیت های رادارگریزی هستند.
با این وجود، در سالهای اخیر شاهد افزایش حساسیت رادارهای نظامی بوده ایم که احتمالاً به اندازه کافی برای تشخیص حتی هواپیماهای رادارگریز هم بهبود یافته اند. اما مواد جدید هم به نوبه خود قابلیت های رادارگریزی را افزایش داده و تشخیص هواپیماها را کاهش داده است.
اگر فناوری رادارگریزی به پیشرفت خود ادامه دهد، برخی معتقدند که این فناوری فراتر از قابلیت های تشخیص هر راداری پیشرفت خواهد نمود. بنابراین بیشتر از یک دهه است که مهندسان به دنبال ساخت رادار کوانتومی بعنوان یک چاره بالقوه برای معضل تشخیص هواپیماها هستند.
دانشمندان نظامی در چین در سال ۲۰۱۶ گفته بودند که درحال آزمایش نمونه اولیه رادار کوانتومی خود هستند، اما جامعه علمی این مورد را به شدت مورد تردید قرار دادند. گزارشی که سال قبل در مجله "ساینس"(Science) انتشار یافت، بیان کرد که رادار کوانتومی امکان دارد هیچگاه جهت استفاده های دوربُرد مانند ردیابی هواپیماهای رادارگریز توسعه نیابد، چونکه در آزمایشات کمبودهای مهمی مشاهده شده است. یکی از این کمبودها این است که چنین دستگاه هایی فقط در دمای نزدیک به صفر مطلق کار می کنند که بدیهی است بسیار کمتر از دمای آسمان چین است.
"فابریس بوست" متخصص رادار و فیزیکدان آژانس هوافضای فرانسه می گوید: من به این نتیجه رسیده ام که وقتی[چین] خبر از رادار کوانتومی خود می دهد، کاربردی نیست!
منبع: این با من
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب