سیستم های مغز هنگام یادگیری همكاری می كنند
این با من: مطالعه جدید محققان دانشگاه ˮبراونˮ نشان داده است كه هنگام یادگیری افراد، دو سیستم مختلف مغز با هم همكاری می كنند.
به گزارش این با من به نقل از ایسنا و به نقل از مدیكال اكسپرس، این مطالعه بر تعامل دو حالت كاملا متفاوت یادگیری یك كار جدید، كه شامل "یادگیری تقویتی" و"حافظه كاری" می شود، متمركز است.
یادگیری تقویتی یك فرایند است كه در آن افراد با پردازش پاداشها و تنبیه ها در سطح عصبی به تدریج یاد می گیرند كدام كار را انجام دهند و آنچه را كه به صورت متوسط بهترین كار است انتخاب كنند.
در مقابل، حافظه كاری شامل حفظ فعالیت های قبلی و نتایج آنها در ذهن است تا سرعت و انعطاف پذیری عملكرد را بهبود بخشد.
"مایكل فرنك" (Michael Frank)استاد دانشكده علوم شناختی، زبانی و روانشناسی دانشگاه براون و یكی از نویسنده های این مقاله اظهار داشت: مردم عموما این سیستم ها را بعنوان سیستم مستقل در فرآیند یادگیری تفسیر كرده اند اما ما در این مطالعه نشان می دهیم كه این دو سیستم با هم كار می كنند.
"آن كالینز" (Anne Collins)، استادیار دانشگاه "كالیفرنیا، بركلی"، در این تحقیق با فرانك همكاری می كند. كالینز و فرانك یك روش آزمایشی طراحی شده برای جداسازی سیگنال های مغزی در رابطه با هر یك از این دو سیستم را توسعه داده اند.
در این مطالعه 40 شركت كننده حضور داشتند كه به هر یك از آنها یك سری از نمادها، بر روی یك صفحه نمایش نشان داده شد و سپس از آنها درباره هر كدام از نمادها سوال پرسیدند و آنها برای پاسخ به هر نماد می بایست یك كلید مخصوص را به روی صفحه كلید می فشردند. آنها به شركت كنندگان نگفته بودند كه كدام كلید برای كدام نماد مناسب می باشد. آنها مجبور بودند آن را یاد بگیرند. وقتی آنها پاسخ درست می دادند، امتیاز می گرفتند. طی آزمایشات مكرر، شركت كنندگان یادگرفتند كه كدام كلیدها با كدام نمادها مطابقت دارد.
محققان، برای جداسازی شركت كنندگان در سیستم های یادگیری تقویتی و حافظه كاری چند مسئله با تعدادی نماد انتخاب كردند و شركت كنندگان مجبور بودند یاد بگیرند كه كدام دكمه را باید برای كدام مسئله فشار بدهند.
به طور كلی، شركت كنندگان تنها می توانند سه یا چهار مورد را در یك زمان حافظه كاری و فقط برای مدت كوتاهی نگه دارند. ازاین رو وقتی تعداد نمادها یا مكث ها افزایش می یابد، سهم حافظه كاری در فرایند یادگیری كاسته می شود.
همانطور كه شركت كنندگان تست را انجام می دادند، یك كلاه "نوارمغزی" (EEG) سیگنال های مغز را ضبط می كرد و نویسندگان از روش های آماری برای استخراج سیگنال های در رابطه با یك سیستم یادگیری استفاده كردند.
این مطالعه نشان داد كه وقتی كه تقاضای حافظه بالا بود، سیگنال های مغزی در رابطه با یادگیری تقویتی قوی تر شدند. به عبارت دیگر، زمانی كه از سیستم حافظه كاری زیاد استفاده شده بود، نقش سیستم یادگیری تقویتی در روند یادگیری بیشتر شد.
در مقابل، هنگامی كه شركت كنندگان اطلاعات را در ذهن داشتند، سیگنال های در رابطه با یادگیری تقویتی ضعیف تر شد و نقش حافظه كاری بیشتر شد.
محققان می گویند این یافته ها نشان داده است كه این دو سیستم به صورت مستقل كار نمی كنند.
سیستم یادگیری تقویتی توسط چیزی به نام "خطای پیش بینی پاداش" (RPE)شناخته می گردد و این سیگنالی است كه محققان از آن برای پیگیری روند یادگیری تقویتی استفاده كردند.
فرانك اظهار داشت: درنظر گرفتن این سیستم ها بعنوان یك سیستم یكپارچه بزرگ نه یك سیستم جداگانه درك ما را از علوم پایه ای كه چگونه مردم و حیوانات یاد می گیرند تغییر می دهد. این سیستم روزی می تواند درمان های بهتری برای اختلالات یادگیری را به ارمغان بیاورد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب