عضو هیأت علمی پژوهشگاه ابن سینا:
نگرانی و استرس های بیماران نابارور در عدم موفقیت بارور سازی بسیار اثرگذار می باشد
این با من: عضو هیأت علمی پژوهشگاه ابن سینا اظهار داشت: با وجود تحقیقات بسیاری كه در زمینه باروری و لقاح آزمایشگاهی صورت گرفته بیشتر از نیمی از جنین های منتقل شده در سیكل های لقاح آزمایشگاهی لانه گزینی پیدا نمی كنند. عدم وقوع حاملگی به دنبال حداقل ۲ یا ۳ بار انتقال جنین با ۲ جنین یا بیشتر با كیفیت خوب در هر سیكل بعنوان شكست مكرر در لانه گزینی مطرح می گردد كه علل درمان شكست مكرر لانه گزینی جنین از جنبه های مختلف قابل طرح و بررسی است. همچون اینكه نگرانی و استرس های بیماران نابارور در عدم موفقیت لانه گزینی بسیار اثرگذار می باشد.
به گزارش این با من به نقل از ایسنا، دكتر سهیلا عارفی، جراح و فلوشیپ زنان، زایمان و ناباروری و عضو هیأت علمی پژوهشگاه و تیم تخصصی مركز درمان ناباروری ابن سینا، در تشریح شكست مكرر IVF اظهار داشت: در واقع عدم حاملگی بعد از دو الی سه بار استفاده از روش های كمك باروری همچون IVF و میكرواینجكشن به معنای شكست مكرر در IVF نام برده می گردد.
عضو هیات علمی پژوهشگاه ابن سینا با اشاره به اینكه خیلی از عوامل اثرگذار در شكست IVF ناشناخته هستند، اضافه كرد: در حقیقت ما بعد از دو الی سه بار شكست در IVF نگران وجود مشكلی در درمان می شویم. در خیلی از اوقات بیماران با یك بار عدم موفقیت به پزشك رجوع می كنند تا از وجود مشكل یا عدم وجود آن آگاه شوند اما باید گفت در واقع فرآیند باروری در انسان ها به گونه ای است كه صد در صد اتفاق نمی افتد و دلایل متعددی برای موفقیت یا عدم موفقیت در لانه گزینی و یا عدم لانه گزینی وجو دارد كه تنها بخشی از این دلایل شناخته شده هستند و بخشی دیگر هم همچنان ناشناخته اند. به همین علت است كه با وجود تمام مطالعات و تحقیقاتی كه انجام می پذیرد، هنوز به نتیجه ای قطعی در مورد موفقیت IVF دست نیافته ایم.
وی در ادامه اضافه كرد: بررسی هایی وجود دارد كه می تواند در صورت وجود علت عدم موفقیت در IVF آن علل را به ما نشان دهد كه باز هم تاكید می كنم، بعد از دو الی سه بار شكست در IVF باید به آنها توجه گردد. این علل می توانند جنینی و یا رحمی باشند كه در بیشتر مواقع علل اصلی به سیستم ایمنی و عدم تعادل در مخاط رحم فرد برمی گردد.
دكتر عارفی با اشاره به اینكه در لانه گزینی یك پیوند نیمه پدری و نیمه مادری داریم، خاطرنشان كرد: در IVF باید رحم مادر را برای پذیرش جنینی كه نیمی از آن، از خودش نیست، آماده نماییم همانند انجام پیوند كلیه. بنابراین، این پیوند به یكسری از تعادل ها و عوامل فعال ایمونولوژیك نیاز دارد كه همچون ثابت شده ترین عواملی است كه می تواند در پذیرش یا عدم پذیرش جنین از جانب مادر نقش داشته باشد.
این متخصص زنان، زایمان و ناباروری عضو تیم تخصصی مركز فوق تخصصی ابن سینا در ادمه تصریح كرد: نگرانی ها و استرس های بیماران در عدم موفقیت لانه گزینی بسیار اثرگذار است و منجر به پذیرش یا عدم پذیرش جنین توسط رحم می گردد.
عضو تیم تخصصی مركز درمان ناباروری ابن سینا در تشریح روش های پذیرش بهتر جنین در زنانی كه دچار شكست مكرر IVF هستند، اظهار داشت: ما باید در ابتدا اطمینان یابیم بیمارانی كه سابقه چسبندگی های داخل شكم دارند، آندومتریوز داشته، اخیرا جراحی شده اند و یا سابقه چسبندگی های داخل شكم دارند از لحاظ وجود التهاب مزمن و عفونت داخل لوله ها بررسی می شوند تا این عوامل سبب بروز مشكل در روند لانه گزینی نشود.
وی همینطور اضافه كرد: در این بیماران ما در مركز درمان ابن سینا با استفاده از دستگاه هیستروسكوپی وضعیت مخاط را به صورت كاملا نزدیك مشاهده نماییم چونكه در خیلی از مواقع امكان دارد این بیماران چسبندگی های ظریفی داشته باشند كه در سونوگرافی قابل مشاهده نباشد، ازاین رو استفاده از روش هیستروسكوپی همچون روش هایی است كه بهره گیری از آن سفارش می گردد. چونكه این روش ها جهت آماده سازی رحم برای لانه گزینی، كاملا قطعی و مشخص شده هستند.
دكتر عارفی در مورد درمان بیمارانی كه بیشتر از هفت مرتبه دچار شكست در IVF شده اند، تشریح كرد: چنانچه تمام راه كارها و درمان های ممكن برای این بیماران انجام شده است و هنوز نتیجه نگرفته اند خصوصا بیمارانی كه سن بالایی دارند، به درمان های جایگزین همچون اهداء تخمك و در صورت ضرورت و سفارش جنین شناسان به اهداء جنین فكر می نماییم و بدین سان برنامه ی ما برای لانه گزینی تغییر می كند.
وی در ادامه خاطرنشان شد: همچون اقدامات كمك كننده و مفید دیگری كه در صورت شكست مكرر لانه گزینی برای این بیماران در مركز ابن سینا انجام میشود، استفاده از رحم اجاره ای است كه در خیلی از موارد از اسپرم، تخمك و رحم زوجین استفاده شده و به رحم اجاره ای منتقل می گردد. ازاین رو استفاده از روش های كمك باروری می تواند برای این بیماران بسیار نتیجه بخش باشد.
به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه تكنولوژی های جدید علوم زیستی جهاددانشگاهی_ ابن سینا، دكتر مهشید بذرافكن، جنین شناس و عضو تیم تخصصی مركز درمان ناباروری و سقط مكرر ابن سینا با اشاره به اینكه علی رغم تلاش های صورت گرفته جهت درمان ناباروری و موفقیت هایی كه بشر به آن دست یافته است، شانس موفقیت باروری در بهترین شرایط برای یك زوج چیزی در حدود 50 درصد است، اظهار داشت: در واقع 50 درصد از زوجینی كه برای درمان ناباروری خود رجوع می كنند با شكست مواجهند و بر مبنای آمار جهانی در حدود 12 درصد از این زوجین با شكست مكرر IVF روبرو بوده كه در مورد حل مشكل این افرادبه بهره گیری از كارآمدترین تكنولوژی ها و تخصص ها نیاز است.
وی در مورد اختلالات جنینی اثرگذار در شكست مكرر لانه گزینی، تشریح كرد: بر مبنای آنچه مطالعات نشان می دهند در فرآیند لانه گزینی، جنین یك سوم نقش دارد و دو سوم هم به عوامل مادری بر می گردد. ازاین رو برای زوجی كه به صورت طبیعی جهت بچه دارشدن اقدام می كنند، شانسی در حدود 20 الی 25 درصد وجود دارد و در 50 درصد از موارد هم كه زوجین به صورت طبیعی برای حاملگی اقدام می كنند، بی آنكه مادر متوجه شود، حاملگی به سقط منجر می گردد كه این امر نشان دهنده آن است كه فرآیند لانه گزینی، فرآیندی صد در صدی نیست. ازاین رو نقش جنین بسیار موثر است و افرادی كه با شكست مكرر لانه گزینی مواجهند از این مورد مستثنی نبوده و حتی نقش جنین در آنها شدت بیشتری می یابد.
دكتر بذرافكن در ادامه تصریح كرد: راهكار ما در مركز ابن سینا برای این افراد این است كه ضمن تغییر تكنیك ها و استفاده از آنها، بهترین جنین ها را با ترین تعداد و در بهترین زمان ممكن منتقل نماییم تا بتوانیم به موفقیت بیشتری دست یابیم.
عضو تیم تخصصی مركز درمان ناباروری ابن سینا با اشاره به اینكه ترجیح برای درمان بیماری كه با شكست لانه گزینی رجوع می كند، استفاده از روش های غیرتهاجمی یا كم تهاجمی است، اظهار داشت: نخستین راهكار مورد استفاده، انتقال جنین به رحم مادر در روز پنج و مرحله بلاستوسیست(هشت سلولی) است كه یكسری تكنیك ها و دستگاه هایی همچون تایم لپس وجود دارد كه از رفتار رشدی جنین فیلمبرداری میكند و از این طریق می توان بهترین جنین را در بهترین زمان رشد برگزید.
وی در ادامه اضافه كرد: انتخاب بهترین نوع اسپرم، هچینگ كردن و برداشتن لایه محافظ از روی جنین به منظور آنكه جنین راحت تر بتواند به رحم نفوذ كرده و لانه گزینی صورت گیرد و نهایتا استفاده از روش های تهاجمی تر همچون تشخیص ژنتیكی جنین پیش از لانه گزینی (PGS) همچون روش ها ی دیگر جهت بالابردن كیفیت جنین برای موفقیت در لانه گزینی است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب