رئیس دانشكده سینما و تئاتر دانشگاه هنر در واكنش به اعتراضات دانشجویی مطرح كرد؛

با اعتراضات دانشجویان مخالفتی ندارم، قبایی كه برای سیستم آموزشی دوخته اند، برازنده علم است نه هنر

با اعتراضات دانشجویان مخالفتی ندارم، قبایی كه برای سیستم آموزشی دوخته اند، برازنده علم است نه هنر این با من: رئیس دانشكده سینما و تئاتر دانشگاه هنر خاطرنشان كرد: دردی كه دانشجویان حس میكنند درست و به حق است و چون من هزار برابر بیش از اینها از این مسائل رنج میبرم، سر سوزنی نسبت به این اعتراضات مخالفتی ندارم. البته با پرخاش ها و سخنان ناشایست به شدت مخالفم، اما اصل این درد حقیقی است.


دكتر اسماعیل شفیعی در گفت و گو با خبرنگار ایسنا در خصوص تجمعات تعدادی از دانشجویان دانشكده سینما و تئاتر دانشگاه هنر در اعتراض به مشكلات آموزشی و صنفی در چند روز گذشته توضیحاتی عرضه داد.
وی درباره یكی از موارد اعتراض دانشجویان در خصوص نارضایتی از كیفیت نحوه آموزش اعضای هیئت علمی دانشكده، اظهار نمود: تعداد افراد معترض حدود سی تا چهل نفر بود، این تعداد از بین مجموع 1000 دانشجوی دانشكده سینما و تئاتر هنر است و اگر بخواهیم تشخیص دهیم كه كیفیت اعضای علمی خوب یا بد است، باید حداقل نیمی از دانشجویان اظهار رضایت و یا نارضایتی كنند و با نظر سی یا چهل نفر دانشجو نمی توان چنین مسئله ای را تعیین كرد.
رئیس دانشكده سینما و تئاتر دانشگاه هنر ادامه داد: بعضی از مواردی كه دانشجویان در روز شنبه نسبت به آن اعتراض داشتند، موضوعات شخصی بود، برای مثال دانشجویی در یك درس نمره هشت گرفته بود و به این خاطر معترض بود. نظر این دانشجو را نمی گردد به كل عملكرد استاد تعمیم داد، زیرا از مجموعه دانشجویان یك استاد افراد نمره های مختلفی كسب می كنند و نمیتوان نمره كم یك دانشجو را نشانه ضعف یك استاد دانست.




كلید حل مشكلات، تمایز دادن علم و هنر است
شفیعی اضافه كرد: یك مسئله كلی در حوزه هنر و علم وجود دارد كه مسئله بنیادین ما در وزارت علوم است، كه اگر حل شود تمامی این مشكلات حل خواهد شد و آن مسئله تفاوت ماهیت علم و هنر است. اگر این مسئله در سطح كلان حل شود ما دیگر مشكلی برای تجهیزات دانشجویان نخواهیم داشت و هم چنین سیستم آموزشی فعلی وجود نخواهد داشت. زیرا دانشجو در حال سنجش این است كه در مدت زمان تحصیلش چه چیزی یاد گرفته و در فضای كار حرفه ای، چه فعالیتی می تواند انجام دهد و این نگرانی به حق است. الان ما به دانشجو میگوییم كه شما مطابق قوانین وزارت علوم، 140 واحد درقالب 60 درس گذرانده ای و به این خاطر مدرك دریافت میكنی، اما مدرك برای فرد توانایی تولید نمی كند، زیرا در سیستم آموزشی فعلی، قبایی كه دوخته شده به تن علم برازنده است و سیستم آموزشی علم به درد هنر نمیخورد.
وی خاطرنشان كرد: در سیستم آموزشی فعلی هم ما ناراضی هستیم هم دانشجو و مهم تر آنكه بدنه حرفه ای هنر كشور هم از این وضعیت ناراضی است زیرا خروجی های ما به اندازه كیفیت مورد نیاز جامعه نیست و همه ما نسبت به این مورد معترضیم. نسبت به مسئله ای كه دانشجو به آن معترض است، صد مرتبه بیش از او من بعنوان یك عضو هیئت علمی معترض هستم.
رئیس دانشكده سینما و تئاتر دانشگاه هنر افزود: به همین خاطر ما یك كار بنیادین را آغاز كردیم و نامه ای را در این خصوص به امضای 421 عضو هیئت علمی هنر دانشگاه های سراسر كشور رسانده ایم و با وزیر علوم و شورای معاونین وزارتخانه گفت و گو كرده ایم، هم چنین این نامه را به شورای عالی انقلاب فرهنگی و مجلس هم فرستاده ایم و خواسته ایم كه هنر در پنج زمینه از علم تفكیك شود.
شفیعی ادامه داد: زمینه اول گزینش استاد است و آن كسی كه در آموزش هنر استاد تلقی می گردد با استاد در آموزش علم متمایز است. در حوزه علم یك جوان 30 ساله می تواند بعنوان مدرس تدریس كند اما در حوزه هنر گاهی احتیاج پیدا می نماییم كه یك استاد 65 ساله را به كلاس بفرستیم و نوع نیاز ما به مدرس با علم تفاوت دارد.
وی افزود: به غیر از گزینش استاد، مسئله پذیرش دانشجو در هنر هم با علم تفاوت دارد، بخش زیادی از مشكلات ما به این خاطر است كه كنكور خیلی از رشته های هنر مانند كنكور علم برگزار می شود، یعنی امتحان حافظه از افراد گرفته می شود، در صورتی كه بخش اعظم كار هنر استعداد و خلاقیت فردی است و آزمون آن جدای از كنكور سراسری است. ما در سال های اخیر ده ها نامه به سازمان سنجش و وزارت علوم ارسال كرده ایم و تغییر این روند را از آنها درخواست كرده ایم.
رئیس دانشكده سینما و تئاتر دانشگاه هنر مورد دیگری را كه باید در مورد هنر و علم تغییر كند، تغییر سرانه آموزشی عنوان نمود و اضافه كرد: دانشجویی كه در یك رشته علوم انسانی تحصیل می كند، مهم ترین تجهیزات مورد نیازش یك سایت و یك كتابخانه است، اما در هنر، برای 40 دانشجوی حوزه سینما، به پنج دوربین اخرین مدل نیاز است كه هزینه مورد نیاز آن حدود یك و نیم میلیارد تومان است. نمی گردد كه سرانه دانشجوی علوم انسانی و هنر هردو به یك مقدار و مثلا 40 هزار تومان باشد.
شفیعی تصریح كرد: سرانه هر دانشجوی هنر باید چیزی بین 500 هزار تا یك میلیون باشد تا بتوانیم تجهیزات مورد نیاز را تهیه نماییم.
وی شیوه آموزش را از دیگر موارد تمایز علم و هنر عنوان نمود و اظهار نمود: شیوه آموزش علم بر مبنای تعدد دروس و كتاب ها است و برای مثال كارشناس فیزیك به كسی گفته می گردد كه مثلا 50 درس گذرانده باشد، ولی در حوزه هنر چون مهارتی است، با 10 یا 15 درس به دانشجو عرضه شود، البته این كار باید به صورت عمیق صورت گیرد. چون این حوزه طوری است كه دانشجو باید با تمرین و اجرا تجربه كسب كند تا در این حوزه پخته شود. با روش آموزش علم، از دانشجویان هنر دریایی ساخته می گردد با عمق یك بند انگشت، كه نه می توانند چیزی خلق كنند و نه می توانند بعنوان یك دانشمند شناخته شوند.
رئیس دانشكده سینما و تئاتر دانشگاه هنر دیگر موردی كه باید در نظام آموزشی تغییر كند را تعداد دروس عنوان نمود و ادامه داد: گلوی ما برای تغییر این مورد پاره شده و بسیار برای آن دوندگی كرده ایم.
شفیعی خاطرنشان كرد: یكی از عواملی كه سبب نارضایتی و تجمع دانشجویان می شود، عدم اطلاع از این موارد است و در یك فضای هیجانی نمی توان به دانشجو توضیح داد كه چیزی كه به آن معترض هستی، یك هزارم آن چیزی است كه ما میبینیم و ایرادی كه تو میبینی، یك هزارم آن ایرادی است كه ما میبینیم.
وی درباره درخواست دانشجویان در خصوص تاثیر نمره نظرسنجی اساتید اظهار داشت: دانشجویان یك چیز می گویند اما جور دیگری عمل می كنند، مثلاً میگویند نحوه تدریس فلان استاد ضعیف است اما مثلاً در ارزشیابی به آن استاد نمره 19 داده اند.
عضو هیئت علمی دانشگاه هنر تصریح كرد: استادی در دانشكده هنر وجود داشت كه به علت نمره پایین ارزشیابی با او قطع همكاری شد، نحوه عملكرد استاد بر مبنای نمره ارزشیابی چند ترم او سنجیده می گردد زیرا با در نظر گرفتن نمره یك كلاس ممكن است غرض ورزی صورت گیرد، بسیار اتفاق می افتد كه در یك كلاس استاد و دانشجو با یكدیگر هماهنگ نشوند، به همین خاطر به نمره یك كلاس وقعی نمی نهیم. اما وقتی میبینیم در چند دوره نمره ارزشیابی استادی در یك درس كم است، آن درس از استاد گرفته می گردد و اگر نمره ارزشیابی تمام دروس كم باشد، عذر استاد را از دانشگاه میخواهیم.
شفیعی خاطرنشان كرد: اما یك طرف دیگر مسئله حقوق اساتید است و هنگامی كه با یك استاد قطع همكاری می شود، وی نمره ارزشیابی اش را به وزارت علوم و دیوان عدالت اداری می برد و اگر نمره بالایی گرفته باشد نسبت به حكمش اعتراض میكند و این طور نیست كه اگر یك دانشجو نسبت به عملكرد یك استاد معترض بود ما بتوانیم به راحتی با استاد قطع همكاری نماییم. زیرا ما باید هم پاسخگوی استاد و هم دانشجویان باشیم.

نمره ارزشیابی، ملاك مطلوبی برای عملكرد اساتید نیست
وی درباره یكی دیگر از درخواست های دانشجویان معترض، در خصوص نمایش عمومی نمره ارزشیابی استادان اظهار داشت: نمره ارزشیابی یكی از موارد مناقشه بر انگیز همه دانشگاه ها است، حتی وزارت بهداشت سال قبل برای دانشگاه های علوم پزشكی تصمیم گرفت كه ارزشیابی كلاس ها معلق شود، زیرا ممكن است در یك كلاس، استاد با مهروزی و مثلا ندیده گرفتن غیبت و تاخیر دانشجویان و بدون حساب و كتاب نمره دادن، از جانب دانشجویان تنبل كلاس كه ممكن است اكثریت كلاس را تشكیل دهند، نمره ارزشیابی بالایی كسب كند.
رئیس دانشكده سینما و تئاتر دانشگاه هنر اضافه كرد: حتی اگر استادان بزرگ دنیا را برای تدریس به دانشكده بیاوریم، ممكن است به خاطر سخت گیری هایی كه در نحوه تدریس نسبت به دانشجویان اعمال می كنند، از دانشجویان نمره ارزشیابی كمی كسب كنند. وقتی استادی كار را سخت می گیرد و از دانشجویان كار زیاد می خواهد معمولا این اتفاق برایش می افتد. به این خاطر وضعیت ارزشیابی هم توسط اساتید، هم دانشجویان و هم سیستم مدیریت مورد مناقشه است. زیرا مدیریت باید از كلاس گزارش داشته باشد و برای این امر نمی تواند مثلا در كلاس ها دوربین بگذارد و تنها چیزی كه می تواند به آن اتكا كند ارزشیابی دانشجویان است، اما در این صورت هم ممكن است دچار اشتباه شود. زیرا برای مثال ما استادی داشته ایم كه چون بدون حساب و كتاب به همه دانشجویان نمره 19 و 20 میداده، همه نمره های ارزشیابی اش بالای 19 بود.
شفیعی خاطرنشان كرد: هم اكنون نمره ارزشیابی محل مناقشه است و نه تایید كننده بد بودن و نه تایید كننده خوب بودن یك استاد است. در دوره ای سیاست دیگری برای نمره ارزشیابی اساتید اجرا شد، در خصوص انكه بیشتر نظر دانشجویان نخبه معیار ارزشیابی اساتید قرار گیرد و وزن نظر آنان بیشتر از دانشجویان عادی باشد، اما در این شرایط هم ما با یك نوع فساد رو به رو شدیم، به این صورت كه دانشجو از استاد خواهش میكرد كه اگر نمره خوبی به وی دهد در ارزشیابی این مسئله را لحاظ میكند. برای همین هم در وزارت علوم و هم در وزارت بهداشت این یك مسئله بغرنج است.
وی در ادامه با اشاره به اینكه تعداد دانشجویان معترض حدود 30 تا چهل نفر است، اظهار داشت: از بین 1000 دانشجوی این دانشكده اكثریت دانشجویان به ارزشیابی استاد نمره بالایی می دهند و نمی توان بر مبنای نظر تعدادی دانشجو با یك استاد برخورد كرد.
رئیس دانشكده سینما و تئاتر دانشگاه هنر درباره درخواست دانشجویان در خصوص امكان نمایش عمومی نمره ارزشیابی استادان، اظهار نمود: طبق قوانین نمره ارزشیابی از حقوق فردی هر استاد است و اگر استاد رضایت نداشته باشد امكان اعلام نمره ارزشیابی وی وجود ندارد. حال ممكن است كسی مثل من اعلام نماید كه هركس كه دوست داشته باشد می تواند نمره ارزشیابی اش را ببیند و چه بسا كه این مسئله سبب افتخار من هم باشد، زیرا اگر نمره ارزشیابی من در ده سال قبل بالای 18.5 بوده باشد آن را با افتخار نشان خواهم داد. اما طبق قوانین نمره ارزشیابی استادان فقط به خود فرد و مدیریت اعلام می گردد زیرا این مسئله از امور خصوصی افراد به حساب می آید.
شفیعی در ادامه در مورد مشكلات دانشجویان اظهار داشت: دانشجویان برای برای پس از فارغ التحصیلی مشكلاتی دارند، اما راهكارهایی كه برای تضمین آینده شغلی و كاری خود پیشنهاد می دهند راهكار های غلطی است و از این راه ها به مطلوبی كه دنبال آن هستند نمی رسند. مثل این می ماند كه كسی دندان درد داشته باشد اما قطره مسكن را به جای دهان، داخل گوشش بریزد.
وی تصریح كرد: ما به واسطه سن و سال، تجربیات، تحصیلات و جایگاهمان از بالاتر میتوانیم تشخیص دهیم كه مشكل از كجاست و چگونه باید حل شود، كه این مسئله مهمی است و در این بین كمی مغفول مانده است.

به تمام مشكلات دانشجویان، در نامه ای كه به وزارت علوم ارسال شده اشاره شده است
رئیس دانشكده سینما و تئاتر دانشگاه هنر ادامه داد: اعتراضاتی كه دانشجویان دارند، شامل مواردی همچون كیفیت استاد، امكانات و تجهیزات و عرضه كلاس با چند استاد می گردد كه همه این ها در نامه ای كه توسط 420 عضو هیئت علمی دانشگاه های هنر امضا و به به وزارت علوم داده شده لحاظ شده است.
شفیعی درباره امكان عرضه كلاس توسط چند استاد اظهار داشت: در رشته های هنر، این امكان در دروس نظری وجود دارد اما در دروس عملی چنین امكانی فراهم نیست. زیرا برای مثال همانطور كه در جامعه شناسی مكاتب گوناگونی وجود دارد، در هنر هم مكاتب مختلف وجود دارد. یعنی كسی كه در كلاس كارگردانی من می آید، یك چیز به او یاد داده می گردد و در كلاس كارگردانی بغل دست من، چیز دیگری به او آموخته می گردد. زیرا من بر مبنای یك مكتب و یك متد درس میدهم و كلاس دیگر برفرض مكتب میكائیل چخوف را درس میدهد.
وی ادامه داد: برای مثال در روسیه پیش از ورود به دانشگاه و یا حتی یك مدرسه در مقطع ابتدایی، مشخص می گردد كه مقرر است چه مكتبی در آنجا آموزش داده شود. الان چیزی كه به صورت كلی در ایران جا افتاده این است كه مكتب میكائیل چخوف در دانشگاه تربیت مدرس در حال شكل گیری است و در دانشگاه هنر یك مكتب دیگر. البته این به صورت یك قانون نانوشته است. مسئله دیگری كه وجود دارد این است كه وقتی كه یك كلاس تبدیل به دو كلاس می شود، باید دو مكان برای تشكیل كلاس وجود داشته باشد. كه این امر به بودجه، فضا و سرانه آموزشی مربوط است.




سرانه استفاده از پلاتو در دانشگاه 70 دقیقه است
عضو هیئت علمی دانشگاه هنر یاوآور شد: یكی از محدودیت هایی كه دانشجویان به آن فكر نمی كنند این است كه هر دانشجوی بازیگری و كارگردانی تئاتر و نمایش عروسكی، در استانداردهای پذیرفته شده جهانی باید در خلال پنج سال بین 4000 تا 7000 ساعت امكان استفاده از پلاتو را داشته باشد. اما سرانه استفاده دانشجویان ما از پلاتو چیزی در حدود 70 دقیقه است.
شفیعی اضافه كرد: این چیزی است كه دانشجو الان آن را درك نمی كند و درخواست دارد كه معلم او عوض شود و به شكلی میخواهد كه قطره ای كه برای درد دندانش است را داخل گوشش بریزد. یعنی ایراد از سیستم آموزشی، تعداد درس ها و سرانه آموزشی است. اگر ما به جای 60 درس به دانشجو 15 درس عرضه دهیم و از این 15 درس، سه درس بعنوان دروس اصلی انتخاب گردد و از هر 40 ساعت آموزشی، دانشجو 25 ساعت مشغول این دروس باشد، به پلاتو میرود در طول تحصیل نزدیك به 4000 ساعت امكان استفاده از پلاتو را خواهد داشت. اما هم اكنون این گونه نیست و سیستم آموزشی ما برای این كار فاجعه است.

طرح دوره باید عوض شود، نه طرح درس
وی درباره درخواست دانشجویان در خصوص تغییر شرح و طرح دروس اظهار داشت: دانشجویان وقتی صحبت از تغییر شرح درس و یا طرح درس میكنند یعنی هنوز دارند به 60 درس فكر میكنند، یعنی خود بچه ها هم در همان سیستم آموزشی ای كه وزارت خانه چیده فكر میكنند، در صورتی كه اصلا باید شرح دوره عوض شود.
رئیس دانشكده سینما و تئاتر دانشگاه هنر با اشاره به اینكه خطای بارزی در نگاه به علم و هنر وجود دارد، اظهار نمود: در خارج از كشور در دانشگاه هایی كه صاحب مكتب هستند، تعریف شده است كه برای مثال دانشجو در دوران لیسانس تبدیل به یك بازیگر و در دوران ارشد تبدیل به معلم بازیگری و یا كارشناس بازیگری شود. یعنی در دوران لیسانس مهارت لازم آن حرفه را بیاموزد و بر این اساس مجوز كار دریافت كند. اما در كشور ما بر مبنای نگاه غلطی كه وجود دارد فرد در دوره لیسانس، مثلا بازیگر و در فوق لیسانس بازیگر تر می گردد و این به خاطر آن بنیان غلط است.

دانشجویان درد را درست و درمان را نادرست شخیص داده اند
شفیعی خاطرنشان كرد: كمپینی كه به آن اشاره شد را در طول سال های گذشته برای تحقق همین مسائل به سختی پیگیری كرده ام و به همین خاطر تصدیق میكنم كه دانشجویان درد را به درستی حس كرده اند، اما تشخیصشان برای درمان اشكالاتی دارد.
وی خاطرنشان كرد: دردی كه دانشجویان حس میكنند درست و به حق است و چون من هزار برابر بیش از اینها از این مسائل رنج میبرم، سر سوزنی نسبت به این اعتراضات مخالفتی ندارم. البته با پرخاش ها و سخنان ناشایست به شدت مخالفم، اما اصل این درد حقیقی است.

شهریه دانشجویان شبانه به دانشكده ارتباطی ندارد
رئیس دانشكده سینما و تئاتر دانشگاه هنر در انتها درباره اعتراضات دانشجویان شبانه نسبت به مبلغ شهریه اظهار داشت: آیا می گردد از داروخانه پرسید كه نان دارد یا نه؟ در همین راستا دانشكده هیچ گونه تصمیم گیری، دخل و تصرف و حتی اطلاعی درباره شهریه ها ندارد. نه پولی میگیرد و نه پولی پرداخت میكند، یعنی شهریه ها مربوط به معاونت آموزش دانشگاه است.




1396/12/07
16:43:32
5.0 / 5
5027
تگهای خبر: آموزش , دانشجو , دانشگاه , علم
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب
نظر شما در مورد این مطلب
نام:
ایمیل:
نظر:
سوال:
= ۲ بعلاوه ۳
این با من - انجام پروژه
inbaman.ir - حقوق مادی و معنوی سایت این با من محفوظ است

این با من

انجام پروژه های شما