پژوهشگران امكان سنجی كردند
استفاده از سلول های بنیادی برای دارورسانی به بافت های لطمه دیده از کووید-19
این با من: پژوهشگران با انجام یک مطالعه امکان استفاده از سلول های بنیادی مشتق از پرده آمنیون را در دارورسانی به بافت های لطمه دیده از کووید-19 مورد بررسی قرار دادند.
به گزارش این با من به نقل از ایسنا، با شیوع بیماری کروناویروس (COVID-19)، جهان با چالش بی سابقه ای روبه رو شده است. باتوجه به فقدان درمان مناسب برای این بیماری، توسعه درمان های مؤثر بجای رویکرد های حمایتی، بسیار مهمست.
سلول های اپیتلیالی و مزانشیمی مشتق از پرده آمنیون (پرده آمنیوتیک درونی ترین لایه کیسه آب جنینی است که در طول دوره حاملگی جنین درون آن رشد می کند)، در درمان انواع بیماریها کاربردهای بسیاری دارند. این سلول ها و مولکول های ترشح شده از آنها، خصوصاً در درمان بیماریهای التهابی و همین طور درمان سرطان، پتانسیل بالایی از خود نشان داده اند. یکی از کاربردهای درمانی این سلول ها، استفاده بعنوان حامل داروهای ضد سرطان است.
علاوه بر ریه، که هدف اصلی ویروس سارس کوو-۲ است، قلب، کلیه، سیستم عصبی و دستگاه گوارش نیز تحت تأثیر کووید-۱۹ قرار می گیرند. بنابراین، کارایی هدف قرار دادن این اندام ها بوسیله مسیرهای مختلف تحویل سلول های بنیادی مزانشیمی و اگزوزوم های آنها، باید ارزیابی شود تا از تجویز ایمن و مؤثر سلول های بنیادی مزانشیمی در درمان کووید-۱۹ اطمینان حاصل شود.
باتوجه به این موضوع، پژوهشگران با انجام یک مطالعه مروری، مکانیسم های درمانی پیشنهادی و مسیرهای تحویل سلول های بنیادی مزانشیمی و اگزوزوم های آنها به اندام های لطمه دیده در بیماری کووید-۱۹ را مورد بررسی قرار دادند.
نتایج این مطالعه نشان داد که این سلول های بنیادی می توانند داروی «آبراکسان» را در خود ذخیره کرده و سپس آنرا آزاد کنند. بررسی ها حاکی از این بود که داروی آبراکسان اثر سمیت بر سلول های بنیادی مزانشیمی ندارد. همین طور این سلول ها در فواصل زمانی یک، دو، سه و هفت روز، مقادیر مشخصی از داروی آبراکسان را آزاد می کنند که موجب مرگ سلول های سرطانی می شود. این نتایج نشان میدهد این روش درمانی برای آزادسازی کنترل شده دارو، در محل تومور از بازدهی بالایی برخوردارست.
با توجه به خاصیت منحصر به فرد ضدالتهاب بودن این سلول ها، می توان از آنها برای درمان بیماریهای التهابی مثل بیماری کرونا استفاده نمود. باتوجه به عدم وجود درمان مناسب برای کووید-۱۹، توسعه درمان های موثر بجای روش های حمایتی بسیار مهمست.
نتایج این مطالعه نشان داد که سلول های بنیادی مزانشیمی (MSCs)، بوسیله مهار یا تعدیل فرآیندهای بیماری زایی بیماری کووید-۱۹ دارای پتانسیل درمانی هستند. سلول های بنیادی مزانشیمی و اگزوزوم های آنها با کنترل ایمنی با واسطه سلولی و آزادسازی سیتوکین های ضدالتهاب، در تعدیل سیستم ایمنی شرکت می کنند.
علاوه بر این، آنها نارسایی عملکرد سیستم رنین-آنژیوتانسین-آلدوسترون (RAAS) را ترمیم می کنند، ترشح مایع آلوئولار را می افزایند و احتمال انعقاد خون را کم می کنند. علاوه بر ریه، که هدف اولیه SARS-CoV-2 است، قلب، کلیه، سیستم عصبی و دستگاه گوارش نیز تحت تأثیر کووید-۱۹ قرار دارند.
سلول های بنیادی مزانشیمی و مولکول های ترشح شده آنها، می توانند واکنش های سیستم ایمنی را در وضعیت شدید و به دنبال آن عفونت و سایر موقعیت های شدید ریوی، که با فعال شدن بیش از اندازه سیستم ایمنی هم راه است، تعدیل کنند. ترشح آنها همین طور می تواند فیبروز بافت ریه و تجمع مایع آلوئولی در کیسه های هوایی را در مدلهای بالینی و پیش بالینی سندرم زجر تنفسی حاد مهار کند.
به گفته پژوهشگران این مطالعه، با این وجود تنها چند گزارش در مورد استفاده از سلول های بنیادی مزانشیمی در درمان کووید-19 وجود دارد و مطالعات بیشتری در مورد مکانیسم های مربوط به اثرات درمانی سلول های بنیادی مزانشیمی در کووید-19 شدید مورد نیاز است.
در انجام این مطالعه الهام جمشیدی، امیرحسام باباجانی، پگاه سلطانی و حسن نیک نژاد؛ پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی مشارکت داشتند.
یافته های این مطالعه بصورت مقاله علمی با عنوان «بررسی قابلیت برداشت و رهاسازی نانوداروی آبراکسان در سلول های اپیتلیالی پرده آمنیون انسانی جهت طراحی یک سیستم دارورسانی ضد سرطان» در مجله Stem Cell Reviews and Reports انتشار یافته است.
منبع: این با من
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب